8meivrij

helden van het verzet

Stilaan raakt het ‘8mei vrij schilderij’ helemaal volgeschreven. Tijdens het concert met Simon Gronowski in de KVS in Brussel, bij de jaarlijkse 8 mei herdenking in Breendonk vorig jaar schreven velen er vredesboodschappen en namen van verzetsmensen en op. Bijna dagelijks worden er nieuwe namen gepubliceerd op de FBpagina van ‘Helden van het verzet’. Ik schrijf ze telkens bij op het schilderij.

vrouwen in het verzet

De historische roman ‘Het meisje met het rode haar’, van de NL schrijver Teun de Vries, over de jeugdige verzetsstrijdster Hanny Schaft, maakte mij als tiener duidelijk hoe hard de werkelijkheid onder de nazi bezetting was en hoeveel moed het vergde om er tegenin te gaan. Als eerbetoon aan de vele dappere vrouwen die dat durfden, wil ik enkele portretten in groot formaat maken.

Vrouw met fiets. Houtskool op acryl, op doek. 120x130cm. 2023

Opoe. Houtskool op acryl op doek. 80x60cm.2023

Het tweede portret is er een van iemand die het niet lukt om een heldin te zijn: mijn grootmoeder. Mijn opa was betrokken bij het verzet en verstopte ‘onderduikers’ in hun schuur. Bij een eerder toevallig bezoek van de Duitsers op hun boerderij, sloeg de paniek toe bij opoe. Gelukkig werd er toen geen huiszoeking gedaan, maar mijn grootouders besloten toch om er mee te stoppen.

collectief schilderij ‘8 Mei VRIJ’

Op dinsdag 14 februari woonde ik een jazz concert bij in Flagey, georganiseerd door de pas opgerichte ‘8mei Coalitie’. Het was een ontroerend concert, met de 91 jarige Simon Gronowski, die in 1943 uit een nazitrein ontsnapte.

Een paar dagen later, in mijn atelier krijg ik een idee. Op de ezel staat een groot blauw schilderij, waarop je de vijf vage figuren kunt herkennen als slachtoffers van oorlog en uitbuiting. Ik ben het schilderij aan het herwerken en heb het trieste beeld overplakt met witte papieren figuren, die eerder een bevrijding aan het vieren lijken te zijn.

Het is nog lang niet af. De witte figuren zijn te kaal en wil ik verder bewerken en tot leven brengen, maar ik weet nog niet hoe. Het concert brengt mij op het idee om er met balpen op te krabbelen en ze helemaal vol te schrijven met teksten, woorden en namen om niet te vergeten, als tekens van hoop en verzet tegen actueel racisme, oorlog en haatzaaierij. Ter ondersteuning van de vredesbeweging en de 8mei coalitie. Liefst zou ik de ‘invulling’ met zoveel mogelijk mensen samen doen, in workshops, ‘en plein publique’, maar ook wel in mijn atelier.

Een eerste uitnodiging heb ik intussen ontvangen van de organisatoren van het Congofeest in CC Het Vondel, op zondag 5 maart in Halle, vanaf 15 uur. De details van het programma zijn te vinden op:

https://www.facebook.com/events/2369702499864457